طراحی و تبیین مدل فرایند تصمیم گیری استراتژیک در نظام جمهوری اسلامی ایران

یکی از مدلهای این تحقیق که از طریق یافته های میدانی به آزمون گذاشته شد ارتباط اثربخشی تصمیمات استراتژیک و میزان تاثیر ابعاد مولفه ها بر این تصمیمات استراتژیک است. معمولا در ادبیات به ابعاد محیط داخلی، ملی و جهانی تحت عناوینی چون داخلی، نزدیک و دور اشاره می شود و مولفه ها و شاخص های چنین محیط هایی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. این مدل نیز براسا همین مبانی شکل گرفته است، با این حال نتایج بدست آمده نشان می دهد که بطورکلی از محیط داخلی مولفه هایی چون فرهنگ سازمانی، اهداف، سیستم های اطلاعاتی می توانند با اثربخشی (به میزان حداکثر 10 درصد) ارتباط مثبت داشته باشند. چنین ارتباطی در سطح محیط ملی به ترتیب برای مولفه هایی چون فن آوری، شرایط اجتماعی، قوانین و مقررات، شرایط فرهنگی، حکومتی (به میزان حداکثر 10 درصد) برقرار است. در سطح محیط وظیفه ای هر سه مولفه رقبا، ذینفعان و سازمانهای ارتباطی مثبت (حداکثر 8 درصد) با اثربخشی تصمیمات استراتژیک دارد.نظربه اهمیت و نقشی که می توان برای مدیر به عنوان یک استراتژیست قایل شد به گونه ای که هم در فرآیند تصمیم گیری و هم در اجرا، نقش عمده ای را ایفاء می نماید. چنین عاملی به عنوان یکی از ابعاد دیگر مورد توجه قرار گرفت، تحلیل نشان می دهد که مولفه های چنین بعدی همبستگی مثبت و نسبتا بالایی را با اثربخشی دارد بگونه ای که می توان گفت: سبک تصمیم گیری، ویژگی های شخصیتی و انگیزی از بین مولفه های در نظر گرفته شده با اثربخشی (به میزان حداکثر 66 درصد) ارتباط دارد. در یک جمع بندی، صرفا بعد مدیر از میان چهار بعد در نظر گرفته شده ارتباط مثبت با اثربخشی دارد.